Ebru Erdemoğlu OnurAkayMedya Genel Yayın Yönetmeni oldu!

2 yıl üst üste “Yılın Medyası Ödülü’ne layık görülen ve ulusal basında özel haberlerine en çok güvenilen magazin ve kültür- sanat haber sitesi OnurAkayMedya, kadın genel yayın yönetmeni ile yayın hayatına devam etme kararı aldı. Birçok dergi ve gazetede köşe yazarlığı ve editörlük yaptıktan sonra senaristlik yapmaya başlayan ünlü yazar Ebru Erdemoğlu, OnurAkayMedya’nin Genel Yayın Yönetmeni oldu. Aynı zamanda özel haberleri ve köşe yazılarıyla da okuyucu ile buluşacak olan Erdemoğlu’nun ilk yazısı bugün yayınlandı.

EBRU ERDEMOĞLU KİMDİR?

Ebru Erdemoğlu 18 Kasım 1986 yılında İstanbul'da doğdu. İstanbul Üniversitesi Tıbbi Dokümantasyon ve Sekreterlik bölümünü, ardından da Anadolu Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı bölümünü bitirdi. İlk yazdığı tiyatro oyunu "Araf Ne Taraf" Erol Günaydın Tiyatrosu'nda sahnelendi. Birçok dergi ve gazetede köşe yazarlığı ve editörlük yaptıktan sonra senaristlik yapmaya başladı. Türk-İran ortak yapımı olan "Kalbimdeki Yabancı" isimli diziyi yazdı. Yetişkin ve çocuk hikâyeleri yazmaya devam ediyor.

Yazarın kendi kaleminden hayat hikâyesi ise şöyle:

"İstanbul’da doğdum ama çocukluğumun büyük kısmını Adapazarı’nda geçirdim. Babaannemin bahçeli ve sevgi dolu evinde büyüdüm. Çocukken en büyük zevkim hayali arkadaşlarımla ve kedilerle oynamaktı. Belki de yazmayı bu yüzden bu kadar çok sevdim. Hayal gücü geniş, yalnız bir çocuktum. Okul yıllarımda ise çok arkadaşım olsa da hayal dünyamın kapılarını hiç kapatmadım. Bana o yıllarda büyüyünce ne olacaksın? Diye sorduklarında hep aynı cevabı verdim. Hikâyeler yazacağım sonra onlar film olacak. Bunun anlamını bile tam bilemiyor, daha doğrusu ifade edemiyordum ama ne istediğimi çok iyi biliyordum. Ortaokul ve liseyi İstanbul’da okudum. Evimiz Taksim’in tam ortasındaydı bu durum da bana çok büyük bir avantaj sağlıyordu. En üst kattaki evimizin salonunun penceresi Taksim meydanına, benim odamın penceresi Tarlabaşı’na bakıyordu. Oradan dışarıdaki dünyayı izlerken, ne hayallere daldım, ne ilginç insanlar gördüm. Bunların hepsi, yazarlık serüvenimde biriken birer değer olarak döndü bana. Liseden sonra, çok istemesem de İstanbul Üniversitesi Sağlık Meslek Yüksek Okuluna gittim. Ailem sağlıkla ilgili bir bölüm okumamı istemişti ama benim aklım fikrim, kitaplar, hikâyeler, filmlerdi. Bu hiç değişmedi. Cerrahpaşa’daki okulum bittikten sonra orada işe girdim ve bir süre çalıştım ama yapmak istediğim bu değildi. Her geçen gün, hayalimden uzaklaştığım için depresyona girdim. Bir gün bir tiyatro sahibiyle tanıştım ve yazmayı sevdiğimden bahsettim. O da bana iki perdelik bir komedi oyunu aradıklarını söyledi. O zamanlar tiyatro oyunu nasıl yazılır bilmiyordum bile, tamamen tahmin yürüterek ilk oyunumu yazdım: ”Araf Ne Taraf” Çok beğendiler ve hemen provalar başladı. Sahnelendiği gece yaşadığım heyecanı dün gibi hatırlarım. Yazdığım karakterler, kanlı canlı karşımda hayat bulmuş konuşuyordu. O günden sonra artık başka işlerle zaman kaybetmek istemediğimi ve benim hayattaki amacımın, yazmak, yeni dünyalar yaratmak, yoktan var ettiğim karakterlere hayat vermek olduğunu anladım. Cerrahpaşa’daki işimden istifa ettim. Birçok dergide ve internet sitesinde editörlük yaptım, film eleştirileri yazdım. Bir süre de Takvim gazetesinde köşe yazdım. Bu arada evlendim, neyse ki sevgili eşim beni çok destekledi, asla mesleğimin önünde bir engel olmadı, aksine hep yüreklendirdi. Ben yok artık, bu işi yapamayacağım diye, moral olarak her çöktüğümde, elimden tutup beni kaldırdı. Bana ve yeteneğime inandı. Ben de daha büyük bir aşkla yazdım. Hayallerin sınırı yoktu, küçükken hep yazdıklarım Amerika’da film olacak diye düşünürdüm, hala düşünüyorum. Amerika da olması da şart değil, film olsun, zaten dünyayı dolaşır diyorum. Tiyatro oyunumda oynayan bir oyuncu vasıtasıyla Gem TV ile tanıştım. Orta doğuda yayınlanacak Türk dizisi çekmek istiyorlardı. Onlarla anlaştım ve Kalbimdeki Yabancı’yı yazdım. Sette olmak, yazdığım karakterlerin bu kez kamera karşısında canlandığını görmek ayrı bir keyifti. Yakında seri halinde yazdığım çocuk kitaplarım çıkacak. Büyük romanlarım da sırada. Yazmak benim için nefes almak gibi, yazmadığım gün nefessiz kalırım, umarım yaşadığım sürece yazdıklarımı severek okur ve izlersiniz."