Ünlü oyuncu Suna Yıldızoğlu OnurAkayMedya’ya konuştu!

OnurAkayMedya/ÖZEL RÖPORTAJ - Zühre GÜLŞEN

Cüneyt Arkın ile birlikte oynadığı ‘Yıkılmayan Adam’ Zeki Alasya ve Metin Akpınar ile birlikte oynadığı ‘Petrol Kralları’, Kemal Sunal ile oynadığı ‘Gol Kralı’ ve Metin Belgin ile oynadığı ‘Sokaktaki Adam’ adlı unutulmaz filmlerle Türk halkının gönlünde taht kurmuş, ünlü sinema sanatçısı Suna Yıldızoğlu, OnurAkayMedya Haber Müdürü Zühre Gülşen’e konuştu.

İşte o röportaj:

Oynadığınız roller gerçek hayatınızda size ne kadar etki etti?

Oynadığım hiçbir rolün üzerimde psikolojik bir etkisi olmadı. Sadece Yeşilçam’da oynarken Türk halkını daha yakından tanıma ve anlama fırsatı doğmuştu.

Oynadığınız rollerden birinin keşke gerçek hayatta da böyle olsaydı dediğiniz sahneleri var mı?

Gerçek hayatta olmasını istediğim sahneler olmadı.

Keşke yapsaydım ve keşke yapmasaydım dediğiniz olaylar var mı?

Çok daha farklı rollerde oynamak isterdim ama yabancı olduğumdan dolayı, nedense bu zor geldi. Oyunculuk sınırlarımı zorlayan pek bir şey olmadı. Ama ‘Sokaktaki Adam’ filmindeki rolüm beni heyecanlandırmıştı.

Oyuncu olmadan önceki hayatınızla, olduktan sonraki hayatınız arasında ne gibi farklar oldu? Neyi değiştirdi oyunculuk?

Sahnede ve ekranda oyunculuk benim için bir tür terapidir. Farklı karakterlere bürünmek insan psikolojisini derin bir şekilde araştırmama sebep oldu. Dolayısıyla kendimi de daha iyi anlayabildim.

Hiç kimsenin göremediği bir özelliğiniz var mı? Varsa neden bugüne kadar gizli kaldı?

Hobilerim çok ve beni dinç ve canlı tutan bunlar. Fiziksel ve zihinsel olarak hep meşgulüm. Resim, dekorasyon, örgü, dikiş, çeviri, (Almanca, İspanyolcu ve Fransızca dil edebiyatı okudum) baktığım hayvanlar var, çiçek ve ağaç yetiştiriyorum, mobilya boyuyorum, Ayşe Erbulak’ın sanat okulunda yazarlık derslerine gidiyorum… Yani dolu dolu yaşıyorum. Huzurluyum. Bir taraftan hâlâ sahnelerde şarkı söylüyorum. Kargalar kafeste grubuyla müthiş bir şovumuz var. Tiyatroya devam. Komedi ağırlıklı. Şu anda Tolga Yılmaz’ın yönetiminde Jest tiyatrosuyla çalışıyorum.

Ulaşamadığınız biri ile tanışıp sohbet etme olanağınız olsaydı bu kim olurdu? Ondan neler öğrenmek isterdiniz?

Mahatma Gandi ile tanışmak isterdim. Şiddete karşı ve idealist olarak yaşamış. Ömür boyu Hindistan’ın özgürlüğü için çalışmış ve sonunda İngilizler’den kurtulduklarında Hindular ve Müslümanlar birbirleriyle sürekli savaşmış. Öldürülünceye kadar nasıl böyle sakin kaldığını, insanların bu aptallığına ve acımasızlığına karşı nasıl hâlâ idealist ve sevgi dolu kalabildiğini öğrenmek isterdim.

Aileniz mi, sevdiğiniz mi daha önemli? Sizi sevenin sizin için neler yapması hoşunuza gider?

Ailem her şeyden önemli ama sevdiğim insanı ailem incitirse, ailemden hesap sorarım, gerekirse çıkıp giderim. İnsan sevdiklerinin arkasında durabilmeli. Lakin ailem çok geniş ve hepsi çok saygılı. Kesinlikle yargılayıcı bir tavırları yok ve birey olarak birbirimize saygı duyarız. Sevdiğim insan benim arkamda ve yanımda her zaman durmalı! Ben de öyleyim çünkü.

Nasıl bir kişiliğe sahipsiniz? Kendinizi bir cümle ile ifade eder misiniz?

Sevdiklerim için ölümü göze alırım ama beni kırdıktan sonra hemen kabuğuma çekilirim. O kabuk oldukça kalın ve o insan için ölmek gerekirse bile o kabuğu kırmakta zorluk çekebilirim. Annem, teyzem ve çocuklarım hariç. Onlar için tereddütsüz canımı feda ederim.

Hayatınız film olsa adı ne olurdu?

Hayatım filme alınsaydı adı ‘Sana mı kaldı Suna?’ olurdu.

Hayatınızda yaptığınız en çılgın şey nedir?

Çılgınlık göreceli bir kelime. Onun cevabı çok uzun olur. Sıkmayayım.

Gençliğinize dönseniz ne yapardınız?

Gençliğime bilinçli bir şekilde dönebilsem, en ufak bir baskı kurmaya yeltenenlerden kaçardım. Çünkü aşağılık komplekslerini ve korkularının acısını senden almaya çalışıyorlar. Bunu hep biliyordum ama insan olarak oldukça defolu bir canlı olduğumuzu kabul ettiğimden dolayı, hep anlayış gösteriyordum.

Sevmek yeterli mi sizce?

Sevgi her şeyi düzeltmeye yetmiyor bu hayatta. Disiplin, bilgi ve mantıkla birleşince ancak tam işe yarıyor. Tarihe ve bugüne baktığımda, insanlığın bir adım ileriye atmadığını gördüğümde içim eziliyor. Ölümden sonrasını çıkar doğrultusunda hesaplayacağımıza, buradaki dünyada paylaşmayı öğrensek.