Amerika’yı Christopher Columbus Keşfetti, Tolgshow Fethetti!

Tolga Çevik ve Fırat Parlak geçtiğimiz haftalarda Amerika’yı gülme krizine boğarak fethetti.

New York, New Jersey, Washington DC ve Chicago olmak üzere dört şehirde gösteri yaptılar. Biz South Carolina’da Amerika’nın en çok turist akınına uğrayan beach’lerinden Myrtle Beach’teyiz. Şehir yazın fıkır fıkır. Şimdilerde sezon bittiği için sakiniz. Bir ay kışımız var, o da karsız. Kar yağacak olsa da iki tutam ya var ya yok denecek kadar az. Kar, yağmaktan çok çiseliyor desem daha doğru olur. O da koca bir ayın içinde toplam yarım güncük! Kar demişken de öyle bembeyaz kar falan değil! Ancak çok dikkat ederseniz “Aha; bu karmış!” diyebileceğiniz üç beş şeffaf tanecikten ibaret! Belki de demezsiniz bile, o derece yok sayılacak bir kardan bahsediyorum. Sezon bitse de biz hâlâ şort ve tişörtle dolaşıyoruz.

Tolgshow’un Amerika’da sahneleneceği haberi gelir gelmez karı koca bayağı heyecanlandık. İzlemeyi çok arzu ettik. Olduğumuz yerden DC’ye altı saat kırk beş dakika vardı. Üşenmedik, çıktık yola. Yaklaştıkça derece düştü. Şortları ve tişörtleri çıkartıp iki tık kalınca giyindik. DC’ye vardığımızda üstümüze montları da geçirdik.

Salonun kapısından girdiğimizde gösteriye daha bir buçuk saat vardı. Birer kahve alıp beklemeye koyulduk. O sırada asistan İnanç’la da haberleşip vardığımızı bildirdik. Gösteri sonrası mutlaka Fırat’ı görmek, Tolga ile de tanışıp birer fotoğraf çektirmek arzusundaydık. Fırat, bu programların mucidi, yöneteni ve Tolga Çevik’e durmadan laf sıralayan sesin sahibi. Güzel ve hanım oyuncu Burcu Kara ile evli. Minik oğulları Ali’ye bir erkek kardeş bekliyorlar. Allah hayırlısı ile onu da kucaklarına almayı nasip etsin. Fırat’ı, Cihangir’de Plato Film’den tanıyorum. Sinan Çetin’in Plato Film Şirketi’yle komşuyduk. Orada çok tanıdığım ve arkadaşım vardı. Fırat’la çok samimi olmasak da tanışıklığımız söz konusuydu. Çizgisini bozmamış, çok çalışkan ve üretkendi. Şimdi onu yıllar sonra gördüm ve hâlâ aynı duruşta. Başarı gerçekten de duruşla çok bağlantılı. Daha doğrusu kalıcı başarı! Ne Fırat Parlak ne Tolga Çevik, yıllardır kimseyi sıkmadan doludizgin bu gösterileri başarılarına başarı katarak devam ettirmeyi başarmış bir ikilidir. Sanat dünyasında bunca uzun seneler boyunca ikili çalışmak da her babayiğidin harcı olmuyor. Bu sektörde el ele verir görünüp birbirinin ayağını kaydıran sayısız kişi olmuştur. Fırat’la Tolga ve tüm ekip resmen aile olmuş, et tırnak misali kopmadan el ele, gönül gönüle, zihin zihine işlerine odaklanmış. Gıpta etmemek, örnek almamak elde değil. Gösterileri on numara; hep ayakta alkışlanıyorlar ama bir alkış tufanı da hazımlarına, dostluklarına, çizgilerine ve duruşlarına gelmeli!

Tolgshow’u tabii ki keyifle izledik. Doyumsuzdu ki doyamadık da. Devam etseler sabaha kadar izlenirlerdi.

Özer Atik, nam-ı diğer Minik de ayrıca bir harikaydı. Sesi ve yorumu öyle muazzamdı ki “Minik, sen bir devsin!” diye seslenmeden duramadım.

Gösteri sonrası kendilerini kuliste ziyaret ettik. Yorgunluklarına rağmen kabul etmeleri lütuftu. Ben diyeyim on iki, siz deyin on beş yıl sonra gördüm Fırat’ı. Heyecanlanmadım mı? Heyecanlanmaz olur muyum, hem de çok! Zaman dilimimizde “düzgün” denecek insan sayısı çok az, heyecanım o yüzden büyüktü. Bir de “Acaba hatırlar mı?” endişem vardı. Hatırlamak bir yana dursun, inanılmaz sıcak karşıladı. Bu sektör içerisinde böylesine değerli bir insanı eşime tanıştırmaktan onur duydum. Düzgün insanlar da var işte! Şevkim o yüzden kırılmıyor! Gülen, sımsıcak gözler ve sözlerle bizi karşıladı. Hâl hatırdan hemen sonra da buyur edip Tolga Çevik’le tanıştırdı. Tanıştırma esnasında gözlerindeki gururu net gördüm. Zerre kibri yoktu; iş ortağı, arkadaşı Tolga’yla gurur duyuyordu. Onu yakından ilk defa gördük. Çok mütevazıydı. “Yakın için mi?” diye camsız gözlüklerime laf atınca “Sizi daha iyi görebilmek için…” diyerek altında kalmamaya çalıştım. Her ikisine de Esmer Kedi Cafer’in kendi patisiyle imzaladığı çocuk kitabını hediye ettim. Kısa bir sohbetten sonra birkaç fotoğraf çekip, vatana selâmımızı yollayıp, tekrar görüşmek dileğiyle vedalaştık. Hem yorgundular hem de bir sonraki gösteri için Illinois eyaletindeki Chicago şehrindeki gösterileri için yola çıkacaklardı. Onları bilmem ama Amerika, gösterilerine doyamadı. Bir dahakine daha çok şehirde gösteri yapmalarını diliyorum. Gelirlerse ki niyetleri var, tekrar izlemek istiyoruz. Değer!

“Arkadaşım, hoş geldiniz! Yine gelin!”