Günyamin ve Madonna!

"Hoş geldin Günyamin, çayımız taze... "

"İsviçre kahvesi, İsviçre çikolatası yok mu abla?"

"Var... Gel otur şöyle."

"Demek falcı kadının iftirasına uğradın?"

"Başımdan çok şeyler geçti abla."

"Neler geçti Günyamin?"

Hasan'ın kahvesine iş bulmak için takılırım. İş çıkmazsa, kahvedeki kütüphaneden kitap alır okurum. Hasan tarih öğretmeni, atanamadığı için babasının kahvesinde çalışıyor. Kahvedeki Kütüphaneyi o kurdu ama kitap okuyan yok. Kürk Mantolu Madonna adlı kitabı, şarkıcı Madonna'nın kitabı sanan biri alıp okumuş ve okuduklarından bir şey anlamamış, "Bu kitap Madonna'yı hiç güzel anlatamamış," dedi. Ben de adamla kafa bulmak için, kitabı tercüme eder gibi şarkıcı Madonna'ya uyarlayarak bir güzel anlattım. Söylediğim her şeye inandı. Madonna'nın kasabaya geleceğini, konser vereceğini söyledim. Madonna kasabamıza geldiğinde, beni koruma görevlisi olacak alacak, menejeri benimle temasa geçti anlaştık dedim. Adam aptallığıyla dalga geçtiğimi anlamadığı gibi, söylediğim her şeye inanıp kasabaya yaymış. Meğer ne çok aptal varmış, Madonna'nın kasabada konser vereceğine, benim de koruması olacağıma inanmışlar. Beni görenler. Madonna'yı soruyorlar. Bazıları düğünlerinde şarkı söylemesi için aracı olmamı istiyorlar. Gençler desen hayallerini, umutlarını Madonna gibi şöhret olmaya bağlamışlar. Ben de böyle bir rüzgarı yakalamışken kafayı çalıştır Günyamin dedim. Çeşme akarken küpünü doldur. Madonna'ın olmayan konser biletlerini kasabanın yarısına sattım. Bu parayla kedime bir minibüs aldım. "Kürk Mantolu Madonna" diye minibüsün arkasına yazdırdım. Bana olan ilgi daha da arttı. Evli bekâr ayrımı yapmadan kadınları minübüsüme alıp alem yapmaya başladım. Kadınlar memnun ben memnunum. Kürk Mantolu Madonna kitabı sayesinde hayatım değişti diye sevinirken, minübüste, beraber olduğum kadının kocası tarafından bastık. Adam minibüsümü yaktı. Kasabalıların gözünde hırsız, sahtekâr, ırz düşmanı, dolandırıcı, hain oldum. Hiç mi kasabadaki aptalların suçu yok? Kendime yeni bir iş edindim. Dağdan avladığım yılanları pazar yerlerinde, alışverişin en kalabalık olduğu mağaza ve dükkânların önünde, insanların arasına karışıp yılanlarımın başını gösterdim. Panik yarattım, korku saldım. Müşterisinin kaçtığını, tedirgin olduğunu gören esnaf uzaklaşmam için para vermeye başladılar. Benim de amacım buydu... Az para veren esnafın yanından ağır adımlarla uzaklaşıyordum. Çok para verenin yanından ise ayağı yanmış köpek gibi kaçıyordum. Bu iş, Madonna işi gibi havalı ve itibarlı değildi. Onur kırıcıydı, para verirken küfrediyorlardı. Ekmeğim yılanın ağzında, ne yapayım? Kasabalılar bu işime de mani oldular. Ben de onlara yenik düşecek değilim. Direniyorum, direneceğim... Dağlara, bayırlara yılan avına çıktım. Yılanları çuvala doldurdum, akşam olunca mezarlığa saldım. Mezarlık yılandan geçilmez oldu. Kasabalı sonunda elime düştü. Neymiş efendim, mezar ziyaretine gidemez olmuşlar. Yılanlar kaynıyormuş mezarlıkta.

"Bastırın parayı, mezarlığı yılanlardan temizlerim," dedim. Temizledim, işleri bitince para vermez oldular. Ben de yeniden yılanları toplayıp mezarlığa getirdim. Benim kazancıma göz diken haşerat ilaçları satan bir adam, ilaçlarsak yılanlar gelmez demiş. Böylece o işimden de oldum. Hasan bir iş teklifinde bulundu. Kazancı güzel ama haram… Haramdan korkarım ben... Çok şükür sizin sayenizde helalinden bir iş buldum. Bizim mahalledekilerin hayatını anlatmakla günaha giriyor muyum bilmem? Adam sen de günahım bu olsun. Ben ne günahlar gördüm!

Sevgili okurlarım, Nevres Kırdar Pfister'in, BENİM İÇİN AĞLA romanındaki kahramanların, karakteristik özelliklerini sırayla anlatmaya devam edeceğim.