Markasız Müzik!

Bu sefer yazıma bir soruyla başlıyorum; Aklınıza gelen ilk 5 şarkıcıyı sayar mısınız?

Eminim ki okuyucular arasındaki jenerasyon, eğitim ve sosyoekonomik statü farklılıklarına rağmen ilk beş cevaplarında 80’lerden 90’lardan isimler var değil mi? 1970’lerde hareketlenen ve büyüyen popüler müzik piyasası önce Türkiye'de ardından da Avrupa ve Ortadoğu ülkelerinde markalaşan İsimler yarattı. Barış Manço’yu düşündüm de... Siz o listeye Orta Asya’yı da ekleyin.

Uzun yıllar eleştirilip küçümsenen, bugünlerde ise özlenen ve nostaljik filmleri çekilen Unkapanı piyasası kimleri çıkartmadı ki karşımıza.

Üstelik günümüze göre kayıt, yayın ve reklam koşullarının çok daha zorlu olduğu günlerde başardılar bu işi. 2000 yılından sonra müzik piyasası için neredeyse Mayaların kıyamet kehaneti hayat bulmaya başladı denilse abartılı olmaz. Giderek düşen bir trend içine düşen müzik piyasası her yıl biraz daha kan kaybetti.

Divalardan süper starlara,  yıldızlardan pop starlara, starlardan şarkıcılar ve günümüzde de fenomenlere doğru giden bir düşüş.

Eskiden lakabı Sanat Güneşi olan sanatçılardan bugün kendisi güneş gibi sabah doğup akşam batan tek şarkılık yorumculara giden acılı bir süreç.

Günlük trenlerin peşinde, haftalık izlenme oranı uğruna yapılan birbirinin aynısı şarkılar, sahne şovları ve orkestrası için para harcamaktan imtina eden şarkıcılardan, her gün para kazanalım nasıl kazanırsak kazanalım diyen yapımcılardan, masraf artarsa payım düşer korkusuyla yaşayan menajerlerden, adeta kendilerine bahşedilen konumu günü birlik tatilci gibi hunharca kullanan bu kalabalıktan marka çıkmasını beklemek büyük hayalperestlik olur kanaatindeyim.

Peki, bu durumu düzeltmek için bize ve size düşen görev ne?

Arkamıza yaslanarak derin bir nefes alacağız ve fırtına geçene kadar bir Sezen Aksu şarkısı dinleyeceğiz.

Masum değiliz, hiçbirimiz...