Hayvanları sevdim, hayvanlar beni daha çok sevdi!
İnsan insanı öldürüyor!
İnsan doğayı öldürüyor!
İnsan hayvanı öldürüyor!
İnsan katil! İnsan insanı öldürüyor!
İnsan doğayı
İnsan cani!
İnsan doyumsuz!
İnsan uyumsuz!
İnsan insafsız!
İnsan vicdansız!
Babam bana küçüklüğümden beri sevmeyi öğretti!
İnsanı… Doğayı… Hayvanı…
Ve babam bana ben daha çocukken “İNSANLARI SEVECEKSİN” adlı bir kitap hediye etti. Ve bir de “İNSANI ANLAMAK” adlı bir kitap daha…
İnsanları sevdim… İhaneti gördüm…
İnsanları sevdim, yalanı gördüm.
İnsanları sevdim, kalleşliği, kahpeliği, ikiyüzlülüğü, riyakârlığı gördüm.
Doğayı sevdim, doğa beni daha çok sevdi.
Tabiatın Kızı oldum!
Hayvanları sevdim, hayvanlar beni daha çok sevdi.
Onların annesi oldum!
Ve artık benim sevgi anlayışım çok değişti.
Dünya dönüyorsa sadece iyi insanlar sayesindedir!
Ve Tanrım sana yalvarıyorum ki bizler senin yarattığın her şeye bu denli sevgi besleyip, saygı duyarken, incitmezken gerçek ibadeti bizlerin yaptığını gör!
İlahi adaletine güveniyorum…