Pınar Gültekin’in ardından…
Toplum olarak duyarlılığımızı yitirmiş, sistematik olarak hiçbir şeyin değişimi için mücadele etmeyen, anlık duygularla coşup anlık duygularla feveran eden ve sonrasında ta ki bir dahaki olay olana dek yine günlük hayatımıza dönen, acıyı bile iki günden fazla yaşamayıp tepkili olduğumuz sanrısından yola çıkarak esasen tepkisizleşen bir millet olduk.
Biz ki ana, bacı, kardeş, yar, yaren, yoldaş gibi kavramların esasında içeriğinin ne denli dolu olduğuyla büyüdük. Mahallelerde bıçkın delikanlılar vardı kimseye göz açtırmayan, o semtin ablalarına, kız kardeşlerine sahip çıkan, koruyan, kollayan. Büyüdükçe gerçekten kirleniyormuş dünya.
Bir yanda öldürülen kadınlar, bir yanda tecavüze uğrayan çocuklar, bir yanda Kadın kılığına girip kadınlara kadınlık dersi vermeye kalkanlar, bir yanda acayip acayip tiplere mikrofon uzatıp esasında insanların bilinçaltına her şeyi normalmiş gibi gösteren bir kısım medya!
Bir yanda idam isteyenler ki idam gelse emin olun sadece ve sadece düşünce mahkûmlarına getirirler, katillere yine iyi hal, takım elbiseli duruş vs gibi indirimler yapılır. Öte yanda suskun duran ya da olay anı konuşup sonrasında bir icraat göstermeyen siyasiler! Açıkçası Pınar’ın katledilişi ilk değil son da olmayacak! Hepimiz çıldırmadık mı Münevver’in başı kesildiğinde! Ağlamadık mı Özgecan öldürüldüğünde! Şule Çet davasında haykırmadık mı failleri ceza alsın diye! Ya çocuğunun gözleri önünde boğazı kesilip de ölmek istemiyorum diye haykıran anne!
Ne oluyor insanlara?
Erkeklerimize neler oluyor?
İlişkiler neden bu hale geliyor?
Biri yaşamını yitiriyor diğeri hayatını karartıyor, bizler öfkeden ateş topuna dönüyoruz!
Ve değişen hiçbir şey yok!
Topluma kalan korku, kaygı, paranoya, öfke, huzursuz ve güvensiz bir ortam...
Sorun odaklı değil sonuç odaklı yaşamalıyız. Hepimize büyük görevler düşüyor!. Ailelere, öğretmenlere, siyasilere! Ve insanım diyen her bireye.
İzlettiğiniz programlara, söylediğiniz şarkılara, yayınladığınız filmlere, mikrofon uzattığınız, medyada dayattığınız bilirkişi edasındaki tiplere, sosyal medyadaki videolara, Diyanet'in fetvalarına.
Her şeye yeniden format atılması gerek güzel ama mutsuz ülkemde!