Sevenlerini, Hüzünle Karışık Bıraktın Luna!

Mırr’haba…

Üzgünüm… Hüzünle karışığım… Pati kardeşimiz Luna’yı kaybetmişiz!..

Luna kim mi?

Şehir karmaşasından yorgun düşüp, on yılı aşkın bir zamandır Kuşadası’nda gerçek bir köy hayatı yaşayan ve bundan çok memnun olan Hayko Cepkin ağabeyimin biricik paticanlarından biri. Sosyal medyadan takip ederek bu sürecin şahidi oldum. Ne yazık ki Luna, böbrek yetmezliği derdi ile boğuşuyordu. Her sabah Özcan ağabeyi ile serumlardaydılar!

Luna, moral toplasın diye sahilde hep birlikte denizi seyrediyorlardı. Patilerimi göğe kaldırıp, Luna’nın iyi olması için çok dua ettim.

Hayko ağabeyim, bu süreçte Luna’ya iyi dileklerini sunanlara “O iyi dilekleriniz ile tertemiz, sıkıntısız, sakin gitti.” notu ile teşekkür etmiş… Aklıma, üç yıl evvel yirmi yaşında bizleri bırakıp giden gri-tekir Asena ablam geldi. Ne mutlu ki o da tertemiz, sıkıntısız, sakin veda etmişti. Ardında kalanlara büyük acı ama acısız gitmeleri de bir o kadar büyük teselli…

Sevgili Cepkin Ailesi… Haykosu, Aslısı, Leiası, Aresi, Pancarı, Cücesi, Happysi, Balkızı, Cabbarı, Midası ile ve ismini bilmediğim diğer pati fertleri ile; kedi, köpek, eşek ve insandan oluşan muhteşem bir ailesiniz siz...  Ve ben de uzaklardan sizi çok seven Esmer Kedi Cafer’im… Başınız sağ olsun…

Ve sevgili Luna; sen de cennetinde denizi, kuşları seyret… Huzurda uyu… Annen, baban ve kardeşlerin seni hiç unutmayacak… Çok üzgünüm… Hüzünle karışığım… Bana yol ver… Bana iyi bak… Son vedadır… Sana son kez sana bir söz… Son defadır… Bırak aksın sel sular… Can evimden vurdular… Bana kalsın dar duvar… Ezilir elbet can çıkar…