Allah’a Adanmamış Bir Ömür Boşa mı Geçer?

İnsan, dünyaya gözlerini açtığında hiçbir şey bilmez. Zamanla öğrenir, büyür, arzularının peşinden koşar, hedefler belirler ve hayatını inşa eder. Ancak bir gün durup kendine şu soruyu sorması gerekir: “Bütün bunları ne için yapıyorum?”

Kimileri kariyer için, kimileri servet için, kimileri de şöhret veya güç için yaşar. Ama tüm bunlar gelip geçici değil mi? En büyük zenginlikler bile mezara götürülemiyor. En parlak başarılar bile bir noktadan sonra unutuluyor. Peki, insana gerçekten kalıcı olan ne kalıyor?

Eğer insanın ömrü sadece dünyadaki kazanımlarla ölçülecekse, bu hayat ne kadar anlamlı olabilir? Günlerimizi tüketirken, Allah’ı ve O’nun bizden ne beklediğini düşünmeden yaşamak, bir yolculuğa çıkıp varacağı yeri bilmeden ilerlemek gibi değil mi? Yol belli değilse, yön de kaybolur.

Allah’a adanmamış bir ömür, suya yazılmış yazı gibidir. Gün gelir, bütün emekler, mücadeleler ve hayaller silinip gider. Ama Allah için yaşanmış bir ömür, taş üzerine kazınmış bir hakikat gibi kalıcıdır. Çünkü insanın gerçek değeri, Yaradan’a olan bağlılığıyla ölçülür.

Bu dünya, bir sınav yeri ve herkesin sınırlı bir süresi var. O süreyi Allah’ın rızasını gözetmeden, sadece geçici hedefler peşinde harcamak, aslında hiç yaşamamak değil midir? Gerçek başarı, dünyada kazanmak değil, ebedi hayatta kaybetmemektir.

Peki, ömrünü nasıl geçirdiğini hiç düşündün mü? Yaşadığın hayat, seni gerçekten varoluşunun amacına götürüyor mu? Yoksa bir gün her şeyin boşuna olduğunu fark etmekten mi korkuyorsun?

O zaman söyle!

Ne zamana dek böyle davam edeceksin?